Het feestje in huiselijke kring met vrienden en bekenden vormt de natuurlijke habitat van een bepaald type oom.
Deze oom wijdt zijn energie aan het vergallen van andersmans plezier in waar zij mee bezig zijn, bij voorkeur bij kinderen, door op te dringen hoe zij dat waar ze nu net zo'n plezier in hebben zouden moeten doen. Volgens hem als niet-deelnemer dan.
Op de gezellige verjaardag van tante Mies heeft het aanwezige jonge grut het spel Twister tevoorschijn gehaald. Er wordt wat met een wijzer gedraaid. Er worden wat ledematen en kleuren geroepen. Op de mat met gekleurde cirkels buitelen de jongelui wat over elkaar zonder rede of regelmaat. De vreugde straalt er vanaf en het gelach is niet van de lucht.
Dan wordt het tijd voor de irritante oom om in te grijpen. Hij legt uit dat de kids om de beurt een ledemaat moeten verplaatsen. Dat moet het ledemaat zijn dat de wijzer aanwijst. En die moet op een cirkel komen met de kleur de pijl aangeeft. Wie valt moet het spel staken.
Tante Anja, vrouw van de irritante oom, probeert halfslachtig in te grijpen. "Laat ze toch", zegt ze. Teken voor haar man om nog driester te commanderen hoe het spel gespeeld moet worden.
De kinderen druipen af, er is niks leuks meer aan, en ze beginnen te jengelen.
Sinds de zomer TV programmering van 2012 kunnen we zo'n stereotype irritante oom aanduiden met de term "een Freriks".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten